donderdag 30 november 2017

Afscheid

En zo is de laatste ochtend alweer aangebroken, en ga ik vanavond afscheid nemen van dit schitterende land en zijn prachtige mensen. Het regenseizoen heeft ons uiteindelijk ingehaald, het regent pijpestelen, en de ervet monkeys schuilen in de bomen om me heen. Wat een prachtige plek is dit om ijn Oeganda avontuur af te sluiten, ik zou hier nog wel even willen blijven, zo mooi is het hier.
Maar ik was gebleven met de rit naar Queen Elizabeth NP.. Gelukkig niet zo lang, en we zijn nog gestopt bij een lokale markt, waar we even overheen zijn gelopen. Je kijkt je ogen uit, wat je daar allemaal ziet, sprinkhanen, die worden levend verkocht om thuis naar smaak te roosteren, allerlei vee, groente en fruit, gerookte vis, en allerlei kleding en huiswaar als potten, pannen, shampoo, afwasmiddel, noem maar op, het was 1 krieoelende massa waar wij als 8 mzungu natuurlijk erg opvielen. Volgens David (onze chauffeur) werd het later op de dag nog veel drukker, kan het me gewoon niet voorstellen!

De lodge ligt erg mooi, hele leuke kamer met openslaande deuren naar een klein terrasje met 2 stoelen, en uitzicht op Lake George. Hal vier zouden we vertrekken voor de game drive, maar David was de sleutels voor de truck vergeten, dus het werd een uurtje later. Het was inmiddels ook gaan regenen, het rommelde al sinds de lunch. Gelukkig werd het later weer droog, al had het de wegen niet echt goed gedaan, het was flink modderig. We hadden wat Uganda kobs gezien, wat verscgillende vogels en pumba's natuurlijk, toen de truck voor ons (we hadden maar 1 ranger) ineens omkeerde, en een niet heel duidelijk weggetje opging. We hebben flink gehobbeld en gedrift door de modder, toen we bij een andere wagen van Matoke kwamen; er lagen 2 leeuwinnen in het gras! Echt niet te zien gewoon, je zou er zo overheen rijden! Maar wel weer heel dichtbij geweest dus, gaaf! Later bleek dat er nog 2 leeuwinnen in de bosjes hadden gelegen (ze hadden allemaal een collar om). Via dezelfde weg weer terug, en op de plek waar we de weg weer opmoesten, kwam onze truck in de modder vast te zitten! Wij konden er goed om lachen, Musa heeft ons er uit getrokken met zijn wagen, en zo konden we weer verder.

Na een heerlijke nacht gingen we de volgende ochtend op tijd op pad voor een volle dag in het park, dus packed lunch mee. Dit keer hadden wij ook een ranger, en voor de lol hadden we gezegd dat we wel graag een mannetjesleeuw wilden zien, die hadden we nog niet gezien. En een luipaard natuulijk, dat sprak voor zich. Na wat waterbucks, een hippo in een groen poeltje, warthogs, buffels en een olifant, zagen we een stuk of 6 wagens staan, met ervoor....een leeuw! En toen we dichterbij kwamen zagen we ook de leeuwin liggen, net klaar met paren. Konden we mooi foto's maken, en verderop bleek er nog een mannetje te liggen, in een cactusboom! Licht was niet super, maar zo gaaf om gezien te hebben. Toen weer terug naar het verliefde paartje, want dat wilden we wel eens meemaken natuurlijk. Het was echt gaaf om zoiets in het echt te zien, ipv op tv.  Even verderop kwamen we de 4 dames van gister weer tegen, en later ook nog een eenzame leeuwin, dus 8 leeuwen op 1 dag, meer dan we tot nu toe in de hele reis hadden gezien!.
Midden in het park was een kleine craftmarket waar we wat geshopt hebben, en wat te drinken gehaald, om daarna verder te rijden naar het Kazinga kanaal, wat Lake George met Lake Edward verbindt.Met uitzicht op nijlpaarden in het water, en olifanten die de badende buffels een stuk verder jaagden hebben we onze lunch opgegeten, om om 2 uur de boot op te gaan, We hadden een bootje voor ons achten, heul fijn is dat. Echt zó ontzettend veel gezien, natuurlijk veel nijlpaarden, maar ook een badderende olifant, buffels, kobs, een stel olifanten die elkaar aan het uitdagen waren, en een paar krokodillen. Het laatste stuk was een plek waar echt heel veel vogels bij elkaar zaten, pelikanen, ooievaars, aalscholvers, reigers, noem maar op.

Na weer zo'n heerlijke nacht (boxspring bedden) gingen we pas om 9 uur weg, we mochten dus uitslapen, maar ik ben al zo gewend aan het vroegere opstaan, dat ik om 7 uur met mijn boek op de veranda zat.
Het was weer een lange auto-dag, maar hele mooie uitzichten, dus zeker niet vervelend. Het laatste stuk naar de lodge was echt hobbel de bobbel (African massage!) En de oprit, of liever afrit, naar de lodhe echt ontzettend steil!! En wat is het alweer een schitterende plek, op een schiereilandje in Lake Mutanda, met de wevertjes en ijsvolgels voor de deur, en uitzicht op een vulkaanketen.  \Met kriebels im mn buik ging ik slapen, met de wekker om 5 uur, want morgen was het.....

Gorilladay!!! Na een slechte nacht (Chinese bedden weer) was het wel even moeilijk toen de wekker ging, maar het was nog anderhalf uur rijden dus ik had nog even de tijd. Toen we er waren, waren we zo door elkaar geschud dat het nog wel even duurt voor mijn organen allemaal weer op de juiste plek zitten, zeker omdat we dezelfde weg terug gingen. Onze ranger heet Amos, en mijn porter was Janie ,mijn steun en toeverlaat voor het komende avontuur. En dat was het zeker, en wat was ik blij met haar, mensenkinderen wat een klim! Bijna steil omhoog, door de varens, bomen, lianen en al het molm wat op de bodem lag, waardoor je je soms flink kon vergissen en ergens doorheen zakte, waren gelukkig de gorilla's niet heel ver weg, al moest ik eerst even bijkomen voor ik mijn eerste blik op de silverback kon werpen. Wat een machtig beest is dat zeg, hij zat midden op het pad op zijn gemak wat van de boom te eten. Toen hij wegging gingen we verder op zoek naar de rest. We vonden een paar vrouwtjes en een kleintje, die al die witte mensen machtig interessant vond en een kijkje kwam nemen! Het uur vloog voorbij, we hebben genoten en wilden eigenlijk nog lang niet weg. Gelukkig namen we niet dezelfde weg terug, maar een iets geleidelijker pad, al moesten we ook wel weer wat stroompjes oversteken en was het daar ook flink modderig. Na een welverdiende rustpauze hadden we een heuse diploma uitreiking, waarna we terug naar de auto's zijn gelopen en terug naar de lodge. Omdat we niet wisten hoe laat we terug zouden zijn natuurlijk, hadden we een packed lunch mee, maar die was echt zo slecht! Heb er wel wat van gegeten omdat ik honger had, maar meer ook niet. Gelukkig was het eten verder wel echt superlekker, de lunch de volgende dag heerlijk in de lodge was prima.
Terug bij de lodge ben ik naar de wc geweest, heb mijn badpak aangetrokken en heb heerlijk een stuk in het meer gezwommen met Koen, Jos, Ellie en Els, dat was een fijne beloning! Daarna een zalige douche, en naar de bar voor de eveneens welverdiende borrel. Voor het eten wat warms aangetrokken, aan het water en op 1800m koelt het best af.

De volgende dag lekker relaxed gedaan, boottochtje over het meer, et een bezoekje aan Mutanda Island, het enige bewoonde eiland van het meer, waar we toch nog even moesten klimmen naar het schooltje, waar de kinderen een liedje hebben gezongen, en naar de vrouwen die een kleine craftmakt hadden waar ze zelfgemaakte mandjes en matten verkochten. Terug naar de lodge voor lunch, een tukkie en rond half vijf weer de boot op voor de bird-sundowner, met drankjes, wat chips, popcorn en kaas weer het water op en vogeltjes kijken.
Met Koen en Els op het terras zitten wachten op de zonsondergang maar die was helaas niet zo spectaculair, maar wel gezellig kletsen tot het diner.

Gister op tijd weg, onderweg nog een half uur moeten wachten omdat de weg dichtging voor een vliegtuigje dat landde en weer wegging, en een reparatiestop voor onze truck, de veren piepten flink, hebben we snel een lunchbuffet onderweg gehad, niet echt bijzonder maar het vulde, om vervolgens op deze fantastische plek terecht te komen. Wat mij betreft blijf ik hier tot de volgende trip, geweldig!
'S Avonds een game drive, die viel erg tegen, iegenlijk alleen dezelfde dieren die we overdag, al game drivend op weg naar de lodge al tegen waren gekomen zoals zebra's, buffels, impala's en waterbucks. Daarna een heerlijke douche, en lekker slapen.

En vanmorgen regende het dus. Ik heb lekker op mijn gemak mijn tas ingepakt, net kwamen de bavianen ook een kijkje nemen dus ik ben de tent maar weer ingegaan, en ga nu lekker ontbijten. Om 11 uur vertrekken we richting Entebbe, hebben we vanavond nog een afscheidsdiner en brengen de heren ons naar het vliegveld. Morgenochtend vroeg ben ik dan weer in ons koude kikkerlandje.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           

Geen opmerkingen: